در كشور من كوهي است
در سرزمين من رودخانه اي است
با من بيا
شب از كوه بالا مي رود
گرسنگي با روخانه سرازير مي شود
با من بيا
آنان كه رنج مي برند .كيانند؟
نمي دانم ِ امامردم من اند
با من بيا
....به من مي گويند :"مردم تو
مردم شور بخت تو
ميان كوه و رود ِ
با اندوه و گرسنگي ِ
نمي خواهند تنها پيكار كنند
آنان در انتظار
تواند...
پابلو نرودا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر